مهدی و فرقه ها 2

---

ممطوره 

 

«مَمْطوره» نام فرقه ای است که معتقد بودند، امام کاظم علیه السّلام همان مهدی موعود (عج) است و اخبار مربوط به او از زمان رسول اکرم صلّی الله علیه و آله و سلّم به بعد در همه جا شایع بوده است. («آخرین امید»، ص 59(

---

مقابله با فرقه ضاله بهائیت 

 

بدون تردید یکی از شیطنت های دشمنان در مقابل حقیقت تابناک اعتقادات شیعه، ایجاد انحرافات در اذهان مردم – از جمله در مباحث مهدویت – است. یکی از این انحرافات «بابیت» و سپس «بهائیت» است که به نوعی ضربه های سنگینی بر پیکره اعتقادات شیعه وارد ساخت. بنابراین روحانیت شیعه، این سنگربانان اعتقادات راسخ، همواره در مقابله با این کج روی ها از هر تلاش فروگذار نبوده اند.

در دوران رژیم طاغوتی پهلوی، به علت مساعد شدن شرایط، حضور بهائیان در صحنه های اجتماعی و سیاسی، گسترش فراوان و بی سابقه ای یافت.

در این زمان روحانیان با احساس خطر، به طور جدی وارد صحنه مبارزه شدند. از جمله آقای فلسفی با اجازه حضرت آیت الله بروجردی در منابر و برخی رسانه ها، علیه این گروه سخنرانی می کرد. گروهی تحت عنوان انجمن حجتیه نیز در سال 1335 ه .ش وارد این عرصه شدند .

---

متمهدی 

 

در اصطلاح لغت «مُتِمَهْدی» کسی را گویند که ادّعای ممهدویّت کند. در دوره غیبت صغری و غیبت کبری کسانی بوده اند که با توجّه به شرائط خاص خود را مهدی موعود (عج) معرّفی کرده و آنها را «مُتِمَهْدی» خوانده اند.

 

---

مدعیان مهدویت 

 

بدون تردید «مهدویّت» همواره برای جامعه اسلامی یک مسأله قرآنی و روایی شناخته شده و قطعی بود. به جهت استواری این واقعیت عقیدتی – دینی در جامعه اسلامی، در تاریخ اسلام با شخصیت هایی روبه رو می شویم که طرفداران افراطی آنان، برای پیشرفت دنیوی و سیاست خویش، آنها را به عنوان مهدی نجاتبخش مطرح ساختند! از دگر سو با عناصری آشنا می شویم که بر اثر انگیزه های جاه طلبانه، وسوسه قدرت و شهرت و دنیاطلبی، به دروغ ادعای مهدویّت نمودند و خود را همان مهدی نجات بخش – که قرآن و روایات نوید آمدن او را داده است – معرفی کردند.

این افراد به اعتباری بر چهار دسته قابل تقسیم اند:

1. گروهی از اینان از نظر نسب، هویت، هدف و مذهب ناشناخته اند.

2. جمعی با کارهای جنون آمیز خویش، خود را از نظرها ساقط کردند.

3. برخی نام و نشان و دعوت و پیروانشان از صفحه روزگار به گونه ای محو شده که نشانی از آنها نیست.

4. عده ای نیز مرده اند؛ اما نام و یادی از آنان هست.

---