فزت و رب الکعبه

دوش بر فرق تو شمشیر فرود آمده بود

سنگ بر آینه اصل وجود آمده بود

 

شب تودیع تو از جوش ملک غوغا شد

وحی نازل شده و روح فرود آمده بود

 

به تمنّای حضور تو ز بام ملکوت

پیک قدسی به سلام و به درود آمده بود

 

آن شب از سرخی خون تو شفق رنگین شد

فجر حیرت زده با روی کبود آمده بود

 

جان ما بودی و بدرود جهان می گفتی

آن شب قدر که مسجد به سجود آمده بود

 

به امید کرمی پیک اجل این همه راه

به گدائی به در خانه جود آمده بود

 

ای گره خورده حیات دو جهان با نفَسَت

مرگ آن شب به سراغ تو چه زود آمده بود

 

غمت این بود که در خانه بی فاطمه باز

محشر تازه ای آن شب به وجود آمده بود

 

می شنید از گل لب های تو الله الله

شاهد غیب که از بزم شهود آمده بود

 

ای نماد حرم عشق و محبّت، نجفت

از تو شعر «شفق» آن جا به نمود آمده بود